دستور ipconfig

در مقابل این دستور کاربردی و در عین حال ساده، دستورات پیشرفتهتر و موثرتری  نیز وجود دارند که به طور خاص، رایانه خود کاربر را تحت تاثیر قرار میدهد.

 در حالی که Ping و Tracert دستوراتی جهتکسب اطالعات هستند، دستوراتی در  شبکه وجود دارد که میتوانند اطالعاتی دریافت یا ارسالنموده و وضعیت فعلی شبکه را تغییر دهند. یکی از این دستورات که بیش از نمونههای مشابهخود شناخته شده است، ipconfig نام دارد.همان طور که از نام این دستور مشخص است، ایندستور به مشاهده و تنظیم IPها  و موضوعات مرتبط با آن در شبکه میپردازد.بر خالف دستورات دیگردر شبکه، ipconfig پارامترها و اشکال متعدد دارد و هر یک از آن ها می توانند کارهای مختلفیانجام دهند اما مرسوم ترین شکل به کارگیری این دستور به صورت زیر است:ipconfig /allایندستور مجموعه زیادی از اطالعات مربوط به همه روش های ارتباطی در رایانه  شما را دراختیارتانقرار میدهد. به عنوان مثال اگر این دستور را با یک لپ تاپ که مجهز به بلوتوث، Wi-Fi ،شبکهکابلی اترنت و روشهای اتصال مجازی مانند VPNهاست صادر نمایید، اطالعات مربوط به همهاینروش های ارتباطی در خروجی Command ظاهر خواهد شد.این اطالعات می تواند شامل ipفعلی که در شبکه به رایانه اختصاص داده شده، آدرس فیزیکی و منحصر به فرد دستگاه، ip وتنظیمات DHCP، مدت زمان ارتباط با هر یک از توزیع کننده ها در شبکه و موارد دیگر باشد.در صورتیکهاز تنظیمات فعلی ip در هر یک از ابزارهای ارتباطی رایانه خود راضی  نبودید، میتوانید بااستفاده از پارامتر Renew امکان تخصیص یک ip جدید یا با استفاده از پارامتر Release امکانآزادسازیip فعلی را فراهم آورید. برای مطالعه فهرست کامل و چگونگی صـدور فرمـان ipconfigدستـور زیـر را در پنجـره Command صادر کنید:

ipconfig /?